کدامین چشمه سمّی شد، که آب از آب می‌ترسد و حتی ذهن ماهیگیر، از قلاب می‌ترسد کدامین وحشت وحشی، گرفته روح دریا را که توفان از خروش و موج از گرداب می‌ترسد گرفته وسعت شب را، غباری آنچنان مبهم که چشم از دیدگاه و ماه از مهتاب می‌ترسد شب است و خیمه‌شب‌بازان و رقص وحشی اشباح مژه از پلک و پلک از چشم و چشم از خواب می‌ترسد

می توان تنها رفت می توان تنها ماند می توان تنها خفت میشود تنها مرد! می توان با فریاد ....دل به فرداها داد می توان بی غوغا...دل به این دریا داد مثل یک دریا موج میتوان اشک بریخت همچو طوفانی سخت می توان آه کشید می توان مثل درخت ....ریشه در خاک دواند می توان همچو نسیم......پای بر کوه نهاد می توان چون صحرا آتشی در دل داشت می شود مثل بهار نفسی پر بر داشت میتوان تنها رفت....... می توان تنها مرد............... می توان تنها ماند s4

شاید اشتباه اما عاشقان دروغ می گن آدمای مهربون با وفا دروغ می گن اونا که میگن تا همیشه دیونتن بزار بی پرده بگم که به شما دروغ می گن اونا که میان به این بهونه ها که اومدن از توی شهر قشنگ قصه ها دروغ می گن اونا که فدات بشم تکیه کلامشون شده به تموم آسمونا به خدا دروغ می گن اونا که با قسم آیه می خوان بهت بگن تا قیامت ازت نمیشن جدادروغ می گن

 ای آنکه هر که در جاده ی رحمتت گام نهاده ؛ به بوستان سعادت رسیده...

هر دل که هوای تو کرده ؛ پا بر فرق غیر تو نهاده ...

هر سر که سودای تو گرفته ؛ چشم از سواد و بیاض عالم برگرفته...

در هر دل که یاد تو تپیده ؛ خاطرش آرمیده و باور غیر تو رمیده ...

با انتقام تو هیچ گنهکار طالب بخششی به وادی شقاوت نرسیده